rindu nye saya...

rindu pada si die..
tak terucap dengan kata2...
kalau call mak dan bagitau, saya tengah merindui die..
mak akan cakap"mengada-ngada laaa"

tapi hakikatnya...
memang saya rindu...
saban hari menanggung rindu...
bila jumpa, hilang rindu...lepas tu rindu semula...

yea....saya rindukan nur Balqish Qaisarah...
tidak, die tak kemana-mana...ada di rumah pengasuh..petang kang kami akan jumpa kembali.
tapi tak tahulah... bile pegi keje je rindu nye dgn telatah manja die.
bile kemana-mana jumpa budak sebaya balqish...mesti teringatkan "anje mama"...

rasa mcm nak berhenti kerja n duduk rumah...jaga Balqish hari2..
hehehe..mengada2kan.

sebenarnya...rindukan keletah die...
kata2 die..mcm org tua.
mlm tadi papa mengecat, boleh pulak die pesan kat saya "mama...tengok je tau..jangan pegang cat tu...nnt papa marah!" dengan mata2 sekali.. comelkan?(puji anak sendiri)

pastu ptg semalam masak ikan cencaru masak kari .dari petang die asyik tanye.."mama masak ape tu?"..."masak ikan kari la sayang"..."0ooooo".
lepas habis solat maghrib berjemaah, die dah tak saba2 dah.."mama...cepatlah...saya dah lapar sangat nie..saya nak makan nasi"

time makan, berkali2 die puji masakan saya " mama...sedapnya mama masak ikan kari nie...sedapnya..terima kasih mama"
mestila hati saya berbunga2 dan saya jawab " bknnye mama masak sedap sangat pun, awak tu yang suke sangat masak kari sebenarnye"...
hehehe....die senyum je.

Balqish bukan manja sangat pun kat rumah, selalu gak kena marah. especially kalau buat salah. tapi yg bagusnya, balqish nie cepat serik...so, sesekali je la kena marah.

tapi...jgn sebut pasal rumah..die akan cakap itu rumah die sorang je (bkn rumah mama dan papa)..habis je papa mengecat die akan ucap terima kasih "wahhh...cantikla papa.terima kasih papa" <--terima kasih sbb catkan umah kakak....

beberapa kali jugak saya tanya ::
mama: Balqish, nie rumah sape?
Balqish : rumah kakak..
mama : abis tu, umah mama mane?
Balqish : umah mama kat umah atuk.
mama : rumah papa?
Balqish : rumah papa xde. dah hilang.kena curi.

walau apa pun..Balqish tetap anak kesayangan mama. Rindunya mama pada mata dan senyuman Balqish...

:: Rintihan hati ::
tiba2 terfikir..andai kata Balqish dapat masuk asrama satu hari nnt, tak sanggup rasaya nak berpisah ngan die...issshhh...lagi satu mengada2...