Sejak Tomey pandai berjalan nie...kami sefamili x pernah lg mkn kat kedai.selalunye bungkus, takpun...masak sendiri.Tapi petang semalam balik lewat (tunggu mukmin dok promote insurance die),balik pun dh letih.Hubby suh masak..i said..OK...tapi abg tlg kupas bawang ek...bawang blm blender lg...terus jek die cakap...OK..ape kate kite makan lamb chop malam nie...mama terus tersenyum n trs tutup freezer..YEAH!!!
Dalam kul 8pm kami pun bergerak ke restoren abg ali (jiran sebelah umah)...order lamb chop n air limau suam...Tomey pun start buat hal. Dah tak mo duk kat kerusi..jalan sane...jalan sini...bile nampat cat...kejar cat..eeeooowww...ish...tak takut org langsung.so, mama n papa pun bergilir2 la...jap papa jaga..jap mama plk jaga.sampaikan mama n papa terpaksa duk table lain utk jd check point miss Tomey nie..parah tul..Mama duk table dkt ngan sorg pakcik nie...die cam suke je tgk Tomey g sana, g sini...last2 die hulur duit kat Tomey...amik plk tu..tp lepas tu trs malu n pegi kat papa. Mama la yg kena borak2 kat pakcik tu...mulia btl ati pakcik tu n murah betul rezeki miss Tomey nie.At last K.zai (isteri abg ali) bg ice-cream (dpt lg percuma) suh bg kat Tomey biar die duk diam sket. Baru la nak duk atas kerusi. Dapatlah kami makan lamb chop dgn aman gumbira...Nyum Nyum Nyum...sungguh lazat.Tapi sekejap je..pastu die start tawaf table kat restoren tu balik...Dah settle sume makanan, kami pun gerak nak balik...air free ok..kak zai kate (rezeki lg...hehehe)...
Dalam kete ;
mama: abg...noti la anak dara abg nie..tak tau duk diam.mentang2 la dah pandai jalan.
papa: tu la pasal. Lps nie kite dh takleh makan luar. Kena la ayg masak kat umah...
mama: (------------------>(jauh di sudut hati...alaaaa)